"Het fijne was dat alles kon"
Familielid Hans Joosten aan het woord
“Mijn zus verbleef in 2012 drie maanden in Hospice Bethlehem. Ze was ongeneeslijk ziek.” Hans Joosten vertelt over deze indrukwekkende periode.
“Op het moment dat mijn zus er zelf voor koos om geen behandelingen meer te ondergaan, is ze op zoek gegaan naar een plek waar ze de laatste periode van haar leven kon wonen. Door de sfeer in het pand en het enthousiasme van de mensen die hier werken, wist ze meteen dat ze hier wilde zijn. De locatie is geweldig, met een rijke historie. Vanuit de w
niets was onmogelijk
Werkelijk niets was onmogelijk. Mijn zus mocht hier haar eigen sfeer maken en richtte haar eigen kamer in. Mijn zus wist heel goed wat ze wel of niet wilde. De zorg was uitstekend. Het personeel gaf haar alle ruimte. Iedereen was heel betrokken en er was meteen een klik. En ook voor ons als familie was er veel begeleiding. Daar werd heel zorgvuldig mee omgegaan. Dat heeft mij en mijn familie enorm geholpen en verlichting gebracht.
tweede huis
De hele familie en veel van haar vrienden en vriendinnen hebben afscheid genomen in de tuin. Alles kon, en het was zo gemoedelijk. Wij hebben de tijd die mijn zus als gast in het hospice heeft doorgebracht ervaren als een heel bijzondere tijd. Zelf zag ze het Hospice als haar tweede thuis, waar zij haar leven mooi heeft kunnen afsluiten.”
Je doet het met z’n allen.
Ze was er vrijwel vanaf het begin bij. Na 11½ jaar, nam ze deze zomer afscheid van het hospice. Anja
Luchtige mensen zie ik hier het liefst.
Zijn kamer in het hospice biedt een prachtig uitzicht op de rivier en de Waalbrug. Vijftien kilometer stroomopwaarts heeft hij
Mijn lieve broers en zussen wil ik niet belasten
Drie weken geleden trok Anneke van Megen de deur van haar appartement voor de laatste keer dicht. Het idee dat
