“Ik was er helemaal klaar voor.”
Gast Piet Langen aan het woord
Piet Langen (82) kijkt vanuit de rookkamer van het hospice uit op het huis in de benedenstad waar hij vroeger woonde. Daar zag hij de witgeklede nonnen van Bethlehem wel eens voorbij komen. Jaren later zit hij hier om afscheid te nemen van het leven.
In de volle huiskamer zit Piet Langen koffie te drinken met de medewerkers van het hospice en een paar gasten. Voor ons gesprek laat hij zich naar de rookkamer brengen op de bovenste etage. Door zijn longziekte is Piet kortademig maar hij geniet van het roken, meestal in zijn eentje. Een tijdje terug had hij gezelschap van een andere gast, maar die man overleed na twee dagen. “Je raakt eraan gewend als er weer iemand overlijdt, dan luiden ze beneden de bel. Ik heb de neiging om ook eens aan dat touw te trekken”, lacht hij.
nieuw-zeeland
Ondanks het gebrek aan adem, vertelt hij uitgebreid over zijn afwisselende leven. In de jaren vijftig emigreerde hij met zijn vrouw naar Nieuw-Zeeland. “Iedereen emigreerde in die tijd omdat de lonen hier zo laag waren. Hier verdiende ik 130 gulden per maand, in Nieuw-Zeeland omgerekend 120 gulden per week.” Dus namen ze van iedereen afscheid vanuit het idee dat ze nooit meer terug zouden komen. “Ik was kleermaker van dameskleding, vooral van bruidskleding. Onze twee kinderen zijn daar geboren en we hebben het daar heel goed gehad.” Na 16 jaar gingen ze voor het eerst op vakantie in Nederland en besloten uiteindelijk niet terug te gaan.
licht na de tunnel
Begin december 2015 kwam hij naar het hospice. “Ik was er klaar voor om te sterven. Voor de kerst is het wel gebeurd, dacht ik. Maar het gaat juist beter, dat is wel raar.” Bang voor de dood is hij niet, zijn gevoel zegt dat er werkelijk iets is. Hij heeft immers als eens ‘gereisd’. “Tijdens een operatie ben ik in coma geraakt. Ik liep door een donkere tunnel en kwam toen in een lichte ruimte met heel veel mensen in blauwe kleding. Het stond helemaal vol. Zolang ga ik niet wachten, dacht ik, en ik ben teruggegaan.”
geen lijdensweg
Omdat zijn toestand weinig verslechtert, maakt hij zich zorgen hoe het verder moet. “Ik ben er klaar voor en verlang naar rust. Terug naar huis gaat niet en ik wil niet nog een keer naar een andere plek. Voor mijn vrouw, die Alzheimer heeft, hoef ik niet te blijven want zij weet het toch niet als ik er niet meer ben.” Daarom heeft Piet Langen alle voorbereidingen getroffen. “Ik heb de begrafenis-ondernemer laten komen en vertelt hoe ik het wil. Nu ben ik bezig met mijn graf, want ik wil bij mijn ouders in Apeldoorn in het graf. De doktoren van het hospice mogen geen euthanasie doen, daarom heb ik het mijn eigen huisarts gevraagd. Het liefste krijg ik binnenkort een prik, dan weet ik zeker dat het geen lijdensweg wordt. Ik heb genoten van mijn leven, het is goed zo.”
Nieuwsbrief december 2024
Het jaar nadert zijn einde en wat een onrustige periode hebben we achter de rug. Gelukkig met een positieve afloop nu Kalorama heeft besloten om de zorg in Hospice Bethlehem te continueren. Mede dankzij alle steun, de petitie, alle hartverwarmende reacties is het belang van Hospice Bethlehem zeer nadrukkelijk naar voren gebracht. Nu kunnen we onze blik weer op de toekomst richten. Het is geweldig dat dit prachtige pand, op een unieke locatie en vooral met de geweldige zorg van medewerkers en vrijwilligers als hospice behouden blijft.
Nieuwsbrief november 2024
Kalorama blijft de hospicezorg leveren in hospice Bethlehem. De Stichting Vrienden van Hospice Bethlehem, eigenaar van het pand, en Kalorama hebben afspraken gemaakt en overeenstemming bereikt.
Nieuwsbrief juli 2024
Het bestuur van de Stichting Vrienden van Hospice Bethlehem is, na het besluit van Kalorama om te stoppen met het leveren van hospice zorg, hard op zoek gegaan naar een nieuwe zorgaanbieder.
